Η νέα κανονικότητα απαιτεί … προσαρμοστικότητα!

Ζούμε σε μια εποχή απαράμιλλης πολυπλοκότητας, μεταβλητότητας και αβεβαιότητας. Οι τεράστιες τεχνολογικές, επιστημονικές εξελίξεις σε συνδυασμό με την αναγκαία αλλαγή νοοτροπίας στον τρόπο με τον οποίο πρέπει να δούμε τον κόσμο, οδηγεί στην αναταραχή που βιώνουμε. Αισθανόμαστε διαφορετικά  επειδή είναι όλα διαφορετικά.

Το ζητούμενο της εποχής μας μάλλον είναι ένα, η  δημιουργία ελεύθερου χώρου για την κατανόηση των επιπτώσεων αυτής της νέας εποχής και των νέων δεξιοτήτων που απαιτούνται.

Ήδη πολλά από αυτά που μάθαμε πριν από 10 χρόνια είναι ξεπερασμένα και τα μισά από αυτά που μάθαμε πριν από 5 χρόνια καταλήγουν να είναι άσχετα σύμφωνα με τα νέα ζητούμενα . Η παγιωμένη αντίληψη ότι ο ισχυρότερος επιβιώνει, με ότι σημαίνει αυτό οικονομικά, κοινωνικά κλπ, καταρρίπτεται. «Δεν είναι το ισχυρότερο είδος που επιβιώνει, ούτε το πιο έξυπνο, είναι το πιο προσαρμόσιμο στην αλλαγή».

Όπως όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, έτσι και οι επιχειρήσεις γύρω μας ανταγωνίζονται για την επιβίωση και ανανεώνονται, προσαρμόζονται για να αποκτήσουν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων. Ξέρουμε καλά ότι ένας οργανισμός είναι άμεσα εξαρτώμενος από το περιβάλλον στο οποίο ζει και αναπτύσσεται, έτσι πρέπει να μαθαίνει και να προσαρμόζεται ανάλογα με τις αλλαγές γύρω του . Κάτω από αυτή την θεώρηση οι επιχειρήσεις γεννιούνται, αναπτύσσονται και πεθαίνουν, όπως ακριβώς και οι άνθρωποι. 

Δυστυχώς το μέλλον της εργασίας έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που όσοι δεν μπορούν να προσαρμοστούν θα βρεθούν γρήγορα εκτός αγοράς εργασίας. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, το 65% των θέσεων εργασίας που υπάρχουν σήμερα δεν θα υπάρχουν την επόμενη δεκαετία, όταν δηλαδή οι σημερινοί μαθητές των διαδικτυακών τάξεων θα εισέλθουν στο αγορά εργασίας.

Η αντοχή λοιπόν των επιχειρήσεων θα εξαρτηθεί από την προσαρμοστικότητα και την “πλαστικότητα” τους.
 Ο καθένας μας γεννιέται με διαφορετικά επίπεδα προσαρμοστικότητας, αλλά ευτυχώς  δεν είναι σταθερός δείκτης, γεγονός που σημαίνει ότι έχουμε την ικανότητα να το βελτιώσουμε με την πάροδο του χρόνου. Καμία αλλαγή όμως δεν είναι εύκολη και η βελτίωση του δείκτη προσαρμοστικότητας σημαίνει αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφορών, οι οποίες είναι συχνά οι πιο δύσκολες αλλά δυνατές.

Ενώ οι αλλαγές στον εργασιακό τομέα διαδέχονται η μία την άλλη και τρομάζουν η λύση είναι η ικανότητα προσαρμογής. Να μάθεις πως μπορείς να προοδεύσεις άμεσα σε ένα περιβάλλον γρήγορης και συχνής αλλαγής αποτελεί πλέον το πιο δυνατό προσόν ενός εργαζόμενου.

Προσαρμοστικότητα δε σημαίνει τυφλή υποταγή ή μόνο παθητική εφαρμογή νέων πληροφορίων ή μεθόδων. Η προσορμοστικότητα ( Quotient) εμπεριέχει χαρακτηριστικά όπως η ευελιξία, η περιέργεια, το θάρρος, η ανθεκτικότητα και η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων. 

Η ανάπτυξη του AQ θεωρείται ακόμη πιο κρίσιμη από τη συναισθηματική νοημοσύνη (Emotional Intelligence Quotient) και το IQ (Intelligence Quotient) στη εποχή μας. Χωρίς προσαρμοστικότητα, οι δυο δείκτες  EQ και IQ είναι σαν ένα σκαμπό με δύο πόδια, ασταθές που θα ισορροπήσει καλύτερα όταν εξεταστεί περισσότερο η “πλαστικότητα των επιχειρήσεων”. (Η δυνατότητα δηλαδή της μεταβολής και διατήρησης της μεταβολής αυτής για ένα διάστημα, μικρό ή μεγάλο χωρίς όμως ανάπαυση, αποσύνθεση, ή αποδιοργάνωση αλλάζοντας τις λειτουργίες με συνέπεια και γρήγορα με ελάχιστη κατανάλωση των πόρων του οργανισμού.)

Φυσικά, ένας ιδανικός επαγγελματίας είναι καλό να διαθέτει και τα τρία: ΙQ, EQ και ΑQ. Όμως, αυτό δεν είναι κάτι ιδιαίτερα συχνό ή εύκολο. Ακόμα και κάποιος με υψηλό IQ μπορεί να μην τα καταφέρει και τόσο καλά επαγγελματικά, αν δεν έχει υψηλό AQ, καλή δηλαδή προσαρμοστικότητα. Κι από την άλλη, μια υψηλή προσαρμοστικότητα μπορεί να βοηθήσει ένα εργαζόμενο ακόμα και αν δεν έχει ιδιαίτερα υψηλό IQ, ακριβώς επειδή τον κάνει πιο συνεργάσιμο και πιο ανοιχτό στο να μάθει να εργάζεται με διαφορετικούς τρόπους, χρησιμοποιώντας τις υπάρχουσες δεξιότητές του αλλά και αποκτώντας νέες.

“Ο αναλφάβητος του 21ου αιώνα δεν θα είναι εκείνος που δεν μπορεί να διαβάσει και να γράψει, αλλά εκείνος που δεν μπορεί να μάθει, να ξε-μάθει και να ξανά μάθει.” – Άλβιν Τόφλερ. 

• Πόσο προσαρμοστικοί  νομίζετε ότι είμαστε ως εργαζόμενοι, ως άτομα και ως κοινωνία;

• Πόσο εξοικειωμένοι είμαστε στην αλλαγή ώστε να αποτελέσει την βάση για την καινοτομία ; 

• Πόσο χώρο είμαστε διαθέσιμοι να αφήσουμε για κάτι καινούργιο;

 

Να χαίρεσαι να αλλάζεις μέσα από τις αλλαγές χωρίς να χάνεις τον σκοπό σου!
 

(«Η ευφυΐα της προσαρμοστικότητας στην επικαιρότητα », στο πλαίσιο του 23^ου Forum Ανάπτυξης www.forumanaptixis.gr )

 

Author: Anastasopoulou Chara, MSc- SLP/SLT,   

Medical Wellbeing – Executive Coach (EMCC)   

Official Inner Game Certified Facilitator by Tim Gallwey